Open brief inzake stelling fietstocht

21-12-2022

Stelling: in de nacht van 30 april op 1 mei 1999 is er door “de drie” geen meter gefietst.

Mijne heren rechercheurs, waaronder inmiddels enkele gepensioneerde rechercheurs;

iedere keer wanneer ik u benader en afsluit met het dringende verzoek mij, waar u dat nodig acht, inhoudelijk te corrigeren en u dat wederom nalaat, groeit bij het gevoel dat wat ik publiceer wel eens op waarheid zou kunnen berusten.

Inleiding; vanaf het begin dat ik me hier mee bezig houd heb ik er bewust, om strategische reden, voor gekozen alleen mijn energie te steken in wat zich heeft afgespeeld vóórdat deze tragische moord en verkrachting werd ontdekt.

Dat betreft dus de “fietstocht”, deze bestaat voor mij uit twee gedeelten die hier vervolgens uitgebreid geanalyseerd worden.

In deze uitzending vallen mij twee opmerkelijke zaken op:

a: vertrek uit de Paradiso volgens OV om 01.30 uur, dit terwijl een medewerkster van de lokale snackbar in Kollum de drie ( laatste keer dat ze samen zijn gezien) rond de sluitingstijd van 24.00 uur binnen zag komen. Rond het tijdstip van vertrek uit de Paradiso volgens Justitie van 01.30 uur zag de eigenaar van eethuis Pyramide te Buitenpost echter rond die tijd in zijn zaak Spencer Sletering binnenkomen! Beide kan niet waar zijn.

b: in de wal van de sloot zou een zwarte herenfiets gevonden zijn, terwijl een politiefoto die ochtend gemaakt, een damesfiets laat zien met een hangslot onder het zadel. Waarom dan een zwarte herenfiets tonen? Expliciet getoond in de uitzending van OV 4 mei 1999.

 

Er moest dus door Justitie een verklaring gevonden worden voor de fiets waarop Marianne Vaatstra gefietst zou hebben (er werden overigens in totaal vier fietsen aangetroffen, bron: interview Omrop Fryslân met R. Rambonnet. Wat was het bewijs dat zij juist op die fiets had gefietst?)

Voor de aangetroffen fiets waarop zij gefietst zou hebben werd het volgende bedacht : deze zou zijn gestolen bij station Buitenpost. Compleet onlogisch scenario natuurlijk om eerst ruim 4 km. te fietsen om een fiets te stelen, “nood breekt wet”?

Let wel : bij het bedenken van een scenario afwijkend van de feiten wordt het gerede risico gelopen dat het tegen je gaat werken. Het scenario was dan ook een noodgreep.

Over “dat het tegen je gaat werken” het volgende;
Ik denk daarbij aan de beide jongens die enkele keren bij de ouders van Marianne Vaatstra hun “fietsverhaal” vertelden wat nooit consistent was. Dan keken ze elkaar aan en zeiden : “O ja dat was ook zo”. Waarop Maaike Terpstra eens verzuchte : “de waarheid kun je maar op één manier vertellen een leugen op meerdere manieren”. Waarvan akte.

Wat er onder andere aantoonbaar tevens niet kan kloppen aan dit “OM scenario” is het tijdspad: vertrek uit de Paradiso 01.30 uur (bron: Opsporing Verzocht 4 mei 1999) en aankomst de Swadde, punt van afscheid, om 01.50 uur. Bron: requisitoir. Duur fietstocht 20 minuten. Uitleg bij **

Opmerking: voor mij persoonlijk is het van vitaal belang te benadrukken dat ik niets zelf bedenk, ik baseer alles op de info van het OM zelf. Laat dat duidelijk zijn.

Wat klopt er vanaf de Paradiso te Kollum tot de Swadde te Buitenpost niet aan het OM scenario:

** De punten 1 t/m 4 zijn ontleend aan het requisitoir

1. dat Marianne zelf een fiets wil is niet gek; nee, dat zal zo zijn, het is natuurlijk wel ‘gek” om daarvoor eerst in een temperatuur van amper boven het vriespunt oncomfortabel op een bagagedrager naar Buitenpost te fietsen. Uiteraard was in Kollum voldoende aanbod om daar een fiets te “regelen.” Overigens woonde Spencer Sletering in Buitenpost, M.V. had vanaf zijn ouderlijk huis simpel thuisgebracht kunnen worden. Dus de voor de hand liggende vraag: waarom de moeite doen om een fiets te stelen?

2. Er wordt door Justitie (om welke reden?) aan voorbij gegaan dat er bij het verlaten van de Paradiso te Kollum eerst naar de fietsen moest worden gelopen. (door het centrum van Kollum waar vervolgens niemand de drie samen heeft gezien) Justitie laat na, om voor mij bekende tactische reden, te vermelden waar de fietsen stonden. Tot op de dag van vandaag. De enige informatie die ik bezit over de plek waar de fietsen stonden is afkomstig van een eerder genoemde kroongetuige, en is aan het adres Voorstraat 7 te Kollum. Bij gebrek aan door het OM verstrekte informatie (ook) daar over moet ik dat adres wel als vertrekpunt nemen voor het wegfietsen uit Kollum. De afstand vanaf de Paradiso naar het adres Voorstraat 7 is 300m. 5 minuten lopen.

3. Ze vertrokken vanuit de Paradiso te Kollum volgens Opsporing Verzocht 4 mei 1999 om 01.30 u. Zoals gezegd moesten ze eerst 5 minuten* lopen. Aankomst bij de Swadde Buitenpost volgens het requisitoir 01.50u. Vervolgens staat in het requisitoir dat gefietst werd over een afstand van 5,2 km. Vertrekkend uit de Paradiso 01.30 u. vervolgens 5 minuten lopen, fietsten ze dus vanaf de Voorstraat 7 om 01.35 u. om uiteindelijk om 01.50 u. bij de Swadde aan te komen. Duur fietstocht 15 minuten. Geen speld tussen te krijgen.

4. er werd een zwarte herenfiets meegenomen: op politiefoto’s die ochtend genomen zie ik toch echt een damesfiets met een hangslot onder het zadel, niet “de zwarte herenfiets”. Zie politiefoto eerder.

Samengevat, legden ze de gehele afstand van 5.2 km. af in 20 minuten, maar fietsend vanaf Voorstraat 7 te Kollum resteert 15 minuten. ( eerst 5 minuten lopen vanaf de Paradiso tot aan het adres Voorstraat 7 in Kollum) omgerekend is de 15 min. 20.8 km. p/u. Haalbaar in die omstandigheden? Nee! Onmogelijk, want er vallen daarbij in het requisitoir ook de volgende vertragende factoren te lezen:

Oprechte vraag: Hoe kan het zo zijn dat bij dit al krappe scenario het Justitie zelf is die meerdere vertragende factoren benoemt? Ik heb daar een verklaring voor, in enkele vertragende factoren herken ik de verklaringen van genegeerde kroongetuigen. Daardoor loopt het spaak. Zo hebben de genegeerde getuigen alsnog invloed op deze zaak.

1. de band loopt steeds leeg, ( hoeveel tijd nam dat in beslag?)

2. het fietsen zal niet echt snel gegaan zijn gedurende de 5,2 km, ( dus absoluut geen 20.8 km. p/u!)

3. in Kollum hebben ze nog even staan wachten bij een bankje, ( hoeveel tijd nam dat in beslag?)

4. op het station Buitenpost werd een zwarte herenfiets meegenomen. ( hoeveel tijd nam dat in beslag?)

Dat bij elkaar opgeteld moet een forse vertraging opgeleverd hebben, desondanks legden ze volgens het OM de afstand van 5.2 km. af in 15 min. omgerekend 20.8 km. p/u.

Het OM raakte aantoonbaar verstrikt in haar eigen onmogelijke scenario. Nogmaals, het was natuurlijk ook een noodgreep, de feiten negerend. Ze kregen hulp van de media. Dus ook al in 1999 speelde de media de niet kritische rol. Waarom? Hoe heeft dit zo lang stand kunnen houden vraag ik mij oprecht af. Het heeft inmiddels lang genoeg geduurd…..

Met voorgaande is wat mij betreft het eerste gedeelte van de fietstocht tot en met aankomst bij de Swadde te Buitenpost gefileerd.

Conclusie van het eerste gedeelte: het kan volgens mij niet waar gebeurd zijn op basis van de gegevens van het OM zelf. Het is aan u.

Feitenrelaas tweede deel fietstocht vanaf de Swadde, na afscheid, met als uitgangspunt de reconstructie van de rechercheur Ron Rintjema te lezen in het boek DNA MATCH van Lex Meulenbroek & PaulPoley op bladzijde 227; de volgende tekst;

“Nog geen tien seconden nadat Marianne bij sportcomplex De Swadde afscheid had genomen van Spencer en Wietze, fietste blijkens de reconstructie haar moordenaar al achter haar aan.”

Wat was ik graag bij deze reconstructie geweest, maar dat terzijde.

Ten overvloede: ook in deze uiteenzetting is niets door mij zelf bedacht. Belangrijk!.

Persoonlijk ben ik tientallen keren op die plek geweest bij de Swadde te Buitenpost en vroeg me steeds af; waar zijn ze elkaar tegen gekomen, hoe ver was dat bij de jongens vandaan, wat was Jasper zijn achterstand op M.V en waarom hebben de jongens Jasper niet gezien? Met deze reconstructie u heb ik een professioneel betrouwbaar uitgangspunt aangereikt door de rechercheur Ron Rintjema. Ik werk de reconstructie uit in “Jip en Janneke” taal, zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan.

Uitwerking 1:
Ik vul bij voorkeur niet zelf de variabelen in, deed daarom een oproep op twitter met de vraag: hoeveel meter was M.V. van de jongens vandaan in de genoemde tien seconden? Daarop kwam een reactie van iemand waarvan ik weet dat deze mij kritisch benaderd. Prima. Hij opperde dat de afstand tussen de jongens en M.V naar zijn inschatting mogelijk 40m. bedroeg. ( ik heb dat een keer getest en kwam ook op 40m. uit, dus zeer goed mogelijk, ook ermee rekening houdend dat uit stilstand gestart moest worden)

Volgens de reconstructie; van de rechercheur(!) Ron Rintjema fietste haar moordenaar toen al achter haar aan. Dat houdt in dat Jasper Steringa haar eerder moet zijn gepasseerd, dat moet dan binnen die 40m. zijn geweest. Feit.

Dat is namelijk wat er staat. Welke snelheid had Jasper Steringa? Ik houd daarvoor de ANWB routeplanner snelheid aan, dat is 15 km. p/u. per seconde is dat 4.2m.

Jasper was dus luttele seconden, meters bij de jongens vandaan, of in theorie al gepasseerd? Ook vroeg ik de twitteraars wat naar hun inschatting de achterstand van Jasper Steringa was op M.V bij het begin van de achtervolging. Let wel; volgens het requisitoir “keerde hij direct om” en “moest hij echt hard fietsen om haar in te halen”, een ( geschatte) achterstand op M.V. van 50m. (Hierin schiet de reconstructie van Ron Rintjema tekort, die gaat aan de achterstand voorbij, wordt niet vermeld, de reconstructie is daardoor onvolledig, de reden laat zich raden?)

Samenvattend: zij was slechts 40m. bij de jongens vandaan en vrijwel direct daarna had Jasper Steringa een achterstand van 50m(!) op haar. Ik ben benieuwd hoe dat verklaard kan worden. Ik persoonlijk kan het namelijk niet duiden. Was hij de jongens al gepasseerd? Ook bij deze benadering raakt Justitie verstrikt in haar eigen scenario. Pijnlijk.

Waar het om gaat is dat ik aan de hand van dit scenario van de rechercheur onder andere aan wil tonen is dat de jongens Jasper Steringa op basis van juist de reconstructie wel gezien moeten hebben.

Om dat te maskeren werd in het requisitoir de volgende reden opgevoerd waardoor de jongens hem niet gezien zouden kunnen hebben: “ze keken tegen het donker in”. Wat een vondst! Vaak zie je zelfs in het donker nog iemand binnen 40m. Echter het was in het geheel niet donker, een meteorologische site weersomstandigheden – Moord Marianne Vaatstra (keningswei.nl) geeft onomwonden aan dat het vanwege de volle maan een heldere nacht was, het zicht was minimaal 900m. Het was bijna daglicht. Getuigen die rond die tijd ook de route aflegden vertelden mij dit persoonlijk. Dus Jasper Steringa niet kunnen zien vanwege “het donker inkijken” is niet aan de orde.

Het was ook niet zo dat de jongens direct wegfietsten want er zou nog iets nageroepen zijn, wat is voor mij niet duidelijk; óf : als mij wat overkomt is het jullie schuld” óf “als jou wat overkomt is het je eigen schuld”.

Om het nog geloofwaardiger te maken dat de jongens Jasper Steringa niet gezien konden hebben, deed het OM er nog een schepje bovenop: in het requisitoir valt deze deze in mijn ogen simplistische verklaring te lezen: “de jongens konden hem ook niet zien, want hij was al omgedraaid”. Wat een waanzin, onbegrijpelijk dat professionals zoiets durven op te schrijven, ze hadden geen andere keus? Hele volksstammen gingen er in mee.

Uitleg: wanneer u afscheid van iemand neemt op de fiets, u draait zich om en fietst weg, bent u dan, volgens het OM, niet meer te zien? Natuurlijk kun je iemand nog zien die omgedraaid is. U heeft nooit naar iemand gezwaaid die van u wegfietste?

Uitwerking 2
Verder uitdiepende: nog steeds uitgaande van de achterstand van 50m. van Jasper Steringa op M.V. Stel dat M.V iets sneller fietste dan de “ANWB” snelheid, stel 16km. p/u. dan fietste zij 4,4 m. p/s. (Zij wist niet dat ze achtervolgt werd) Volgens het requisitoir moest Jasper “echt hard fietsen om haar in te halen”. Stel Jasper Steringa ging om haar in te halen 20 km. p/u fietsen wat goed haalbaar is, te weten 5.5m. p/s, zij fietste 4.4m. p/s en had 50 meter voorsprong. Dan haalde hij haar iedere seconde 1.1 meter in. Dat betekent dat hij haar in 46 seconden had ingehaald. Vervolgens is 46 seconden 202 meter. Nog ruim voor het tunneltje!

Uitwerking 3
Het verhaal krijgt vervolgens een voor mij onverklaarbare wending. In het requisitoir valt te lezen dat toen Jasper nog vóór het tunneltje was, hij M.V. over de rotonde zag fietsen om vervolgens weer op het fietspad te fietsen. Volgens de twitteraar is dat een afstand van 120m. dat is correct, misschien zelfs 130m.

Samenvattend uitwerking 3: Jasper had bij het begin van de achtervolging een achterstand van 50m. In het requisitoir valt te lezen :”hij moest hard fietsen om haar in te halen” dat had dus zoals eerder aangetoond gerealiseerd kunnen zijn binnen 46 seconden, in plaats daarvan was zij zelfs op hem uitgelopen en was zijn achterstand opgelopen naar 120m. Hoe logisch is dat? Hoe kan dat verklaart worden? ( hij fietste immers “echt hard” en zij wist niet dat ze achtervolgt werd)

Uitwerking 4
Vriend en “vijand” is het er over eens dat de achterstand van Jasper toen hij nog vóór het tunneltje was 120m. bedroeg, misschien iets meer. Vanaf het punt dat M.V. weer het fietspad op fietste naar het punt waar Jasper haar gestopt zou hebben is 300m. Zij fietste 16km. p/u (is een aanname) is 4.4m. p/s. Met die snelheid zou ze de 300m. afleggen in 68 seconden.

Jasper Steringa moest om haar daar te stoppen dus in dezelfde 68 seconden 300 + 120 = 420m. afleggen. Inclusief het omhoog fietsen in de tunnel. Hoe snel moest hij daarvoor fietsen? Om de 420m. in 68 seconden te overbruggen moest hij 22km. p/u fietsen. Was dat haalbaar 420m. lang? Was hij daarop gekleed, was de fiets daarvoor geschikt, was hij daar fysiek toe in staat? (heeft het OM ooit bekend gemaakt wat Jasper Steringa droeg die nacht, laarzen, een overall, de staat van onderhoud van zijn fiets?)

Stel dat hij die 22km. p/u bij aanvang gefietst zou hebben toen ze 50m. voorsprong had, dan had hij haar binnen 30 seconden ingehaald………….

Afronding tweede deel fietstocht.

Op vier manieren heb ik naar mijn gevoel “uw” fietstocht ontrafeld, waarbij ik volgens mij aantoon dat, hoe het OM deze fietstocht heeft beschreven, het onmogelijk waar gebeurd kan zijn.

Afsluitend:

Terugkomend op mijn stelling:
in de nacht van 30 april op 1 mei 1999 is er door “de drie” geen meter gefietst.

Het is spijtig dat ik in zulke simpele bewoordingen dit uit heb moeten leggen. Er zijn mensen die willen het niet begrijpen, volgens mij is er geen speld tussen te krijgen, natuurlijk sta ik zoals altijd open voor inhoudelijke kritiek.

Natuurlijk kijk ik kritisch naar mezelf, is er iets van tunnelvisie bijvoorbeeld? Bij vrijwel alles waar ik mee bezig ben in deze zaak, zoals ook bij deze casus, beroep ik me op wat het OM heeft gecommuniceerd.

U kiest er voor om nooit inhoudelijk te reageren, dat is één keer gebeurd en pakte niet goed uit. Lesson Learned?

In mijn ogen is er op een bepaald moment al vrij snel na 1 mei 1999 een “foute afslag” genomen met het gevolg daarna geen andere keus te hebben dan daar in te volharden. Zwaard van Damocles?

Deze zaak kan rekenen op steeds meer interesse, 100.000 mensen bezochten al de website keningswei.nl het is wat mij betreft een kwestie van tijd. Ook de podcast die vanaf 27 juli beluisteren is mag zich verheugen op gemiddeld 29 bezoekers per dag inmiddels > 4.100.

Ik wens u allen gezegende feestdagen met uw dierbaren.

Hoogachtend;

de heer P. Postma
Burgum