Een grote meerderheid van de bevolking is overtuigd van de bewijskracht van DNA. Dat merken we ook in hoge mate inzake Jasper Steringa. Dat getuigt van een blind vertrouwen in onze overheid. Mensen die zich meer in deze materie verdiepen weten ook dat er misbruik gemaakt kan worden door middel van juist dit DNA. Met andere woorden ; het kan ook tegen je gebruikt worden.

Allengs ik vorderde met mijn eigen onderzoek in deze zaak werd ik me er steeds meer van bewust, op basis van mijn bevindingen, dat er iets niet klopte met het DNA in deze zaak. Ik weet het, ik overval u hiermee. De aanleiding voor mijn argwaan is het rapport van Hans Akerboom in 2006, waarbij wordt verteld dat in een veel eerder stadium van het onderzoek aan personen werd gevraagd DNA af te staan. Een enkeling weigerde, daar verkregen ze toch het DNA van, dus zonder medeweten van die personen.

Wanneer men daar toe in staat is, moet je verder denken en dat deed ik.

Stel dat justitie al DNA van Jasper had, wellicht verkregen vanwege zijn arrestatie ten gevolge van de joyriding of buiten zijn medeweten.

Logisch denkend rees toen bij mij de volgende gedachte: stel dat het DNA veilig gesteld bij de moord in 1999, is omgewisseld voor het DNA van Jasper Steringa? Wanneer dat mogelijk is werpt dat een heel ander licht op de zaak. Op die gedachte voortbordurend nam ik via de mail contact op met het NFI:

Geachte mevrouw Marieke van der Molen,

Ik loop rond met de volgende vraag waarop u of via u ik een antwoord hoop en verwacht te krijgen. Het is belangrijk.

Mogelijke casus als voorbeeld;

Stel er is in 2000 een misdrijf gepleegd, er is DNA zeker gesteld.

Het duurt uiteindelijk in dit bedacht geval 12 jaar. Het NFI moet het DNA van “2000” vergelijken met dat van de verdachte.

Vraag; welke garantie is er dan dat dit inderdaad het DNA van 2000 is? Kortom hoe wordt bewaakt dat er absoluut geen mogelijkheid is dat het DNA van 2000 omgewisseld is? Wat zijn daarvoor de garanties? Wat is de controle?

Bedankt voor uw tijd. In afwachting van uw antwoord met de meeste hoogachting:

De heer P. Postma

Daarop kreeg ik via de persvoorlichter op 12 augustus onderstaand antwoord:

Geachte mijnheer Postma,

In antwoord op uw vraag kan ik u het volgende mededelen.

Een DNA-profiel wordt in de DNA-databank opgenomen in de vorm van een serie getallen en letters, die de eigenschappen weergeven van de DNA-kenmerken die door een ISO 17025 geaccrediteerd laboratorium zijn bepaald. Ook de code van het identiteitszegel dat bij het DNA-profiel hoort, wordt in de databank opgenomen. Hiermee kunnen de bij het profiel behorende zaak- en persoonsgegevens en het celmateriaal waaruit het DNA-profiel is vervaardigd, worden teruggevonden. In de DNA-databank zelf worden geen zaak- en persoonsgegevens opgenomen. Die staan in het centrale register van het NFI. Zie ook: Samenstelling en werkwijze | DNA-databanken | Nederlandse DNA-databank (forensischinstituut.nl). Voor de manier van werken zijn procedures opgesteld om de kans op fouten tot een minimum te reduceren. Het NFI is sinds 1994 geaccrediteerd door de Raad van Accreditatie om deze zorgvuldige werkzaamheden uit te voeren. De accreditatie wordt jaarlijks opnieuw beoordeeld door de Raad. Mocht er ondanks alle zorgvuldigheden bij een verdachte of advocaat toch twijfel rijzen over een monster, dan is er altijd de mogelijkheid om contra-expertise te laten verrichten door een ander onafhankelijk onderzoekslaboratorium.

Hartelijke groet,
Marieke van der Molen

Aanvullend daarop vroeg ik nog of er een systeem is van bijvoorbeeld logfiles waarop mogelijk te zien is dat het DNA gemuteerd is. Daarop kreeg ik op 16 augustus onderstaande reactie:

Beste mijnheer Postma,

Dank voor uw belangstelling in ons werk.

Zoals aangegeven vindt het DNA-onderzoek plaats met grote zorgvuldigheid, met de nodige checks en balances zoals vereist voor geaccrediteerde organisaties. De Raad voor Accreditatie ziet hier op toe.

Wat ik u kan vertellen t.a.v. uw vraag staat in mijn eerder gegeven en dit antwoord.

Met vriendelijke groet,

Marieke

Conclusie: uit bijgaande antwoorden haal, althans ik, daar niet de garantie uit dat het omwisselen niet mogelijk is. Dan is het aan uw voorstellingsvermogen te bedenken wat er gebeurt kan zijn en wordt mijn scenario alleen maar meer realistisch, zeker met onweerlegbare verklaringen onlangs van getuigen, los van elkaar.

Mijn stelling is, op basis van mijn onderzoek, dat het DNA van “1999” is omgewisseld voor dat
van Jasper Steringa.

Vraag: was het mogelijk bij het NFI het DNA te verwisselen?

Oordeelt u zelf (bron: security.nl):